Leczenie łuszczycy
W tym dziale opiszemy skrótowo najpopularniejsze metody leczenia łuszczycy stosowane przez współczesną dermatologię. Dobór właściwej terapii przeciwłuszczycowej to prawdziwe wyzwanie. Przebieg choroby z reguły jest przewlekły, zdarzają się nawroty, czasowe lub nawet całkowite zaniki choroby.
W tej sytuacji to właśnie lekarz dermatolog powinien zdecydować o odpowiednim wyborze leku lub leków na łuszczycę. Dlatego też w tym dziale nie będziemy szczegółowo opisywać działania poszczególnych preparatów, ale raczej nakreślimy szkic dostępnych rodzajów leczenia łuszczycy.
Zgodnie ze świętą zasadą, według której tylko i wyłącznie lekarz badający pacjenta może postawić diagnozę i dobrać odpowiednie leczenie, prosimy, abyście traktowali ten dział w charakterze edukacyjnym i informacyjnym. W żadnym wypadku nie powinien być on rozpatrywany w charakterze zbioru porad medycznych. Po specjlistyczne porady radzimy zgłaszać się bezpośrednio do specjlistów dermatologów (polecamy warszawskie Centrum Medyczne Dermiq).
Sposoby leczenia łuszczycy
Przyjrzyjmy się zatem dostępnym obecnie sposobom na leczenie łuszczycy. Posłużymy się w tym celu następującym podziałem:
1) Leczenie farmakologiczne (leki na łuszczycę)
Leki podawane zewnętrznie - maści, żele, kremy, mazidła na łuszczycę. Przy najlżejszych formach łuszczycy może to być wystarczający sposób leczenia. Leczenie miejscowe usuwa łuski oraz hamuje nadmierny podział komórek naskórka.
Ten rodzaj terapii wymaga stosowania maści: salicylowa, mocznikowa, solankowa. Mają one charakter złuszczający. Dodatkowo, niezbędne jest użycie leków redukujących podział naskórka. Należą do nich: dziegć (Psorisan, Pixolerm, Linola D, Cocois, Poloris), antralina (Cignolina), kortykosteroidy, witamina D3 i jej pochodne (curatoderm, psorcutan)oraz retinoidy (Tazoralen).
Leczenie ogólne - a więc leki doustne: retinoidy, metrotreksat, hydroksymocznik, cyklosporyna A, kwas fumarowy, antybiotyki, leki biologiczne (efalizumab, alefacept, etanercepr, infiksimab).
Dobór odpowiedniego leku na łuszczycę w szczególności w przypadku leczenia ogólnego powinien opierać się na dokładnym wywiadzie lekarskim oraz obserwacji dotychczasowego leczenia.
2) Fitoterapia łuszczycy (domowe sposoby na łuszczycę)
Domowe sposoby leczenia łuszczycy to kwestia kontrowersyjna. Z jednej strony, kiedy tradycyjna, konwencjonalna terapia zawodzi, z reguły uciekamy się właśnie do sposobów "domowych".
Oczywiście nie chodzi tutaj o jakieś paramagiczne rytułały i zaboboby, ale najzwyklejszą w świecie ziołoterapię. Nie podejmujemy się w tym miejscu rozstrzygnięcia czy istnieją skuteczne "zioła na łuszczycę". Literatura medyczna i specjalistyczne serwisy internetowe wskazują jednak na istnienie ziół, które posiadają właściwości przeciwłuszczycowe.
3) Fototerapia i fotochemioterapia łuszczycy
Naświetlania promieniami UVA i UVB to jeden z tradycyjnych sposobów na walkę z łuszczycą. Przeprowadzany jest za pomocą różnego rodzaju lamp. Skuteczność fototerapii i trwałość jej skutków trudna jest do jednoznacznej oceny.
Warto zaznaczyć, że pod terminem fototerapia kryje się naświetlanie różnego rodzaju. Można tu wyróżnić tradycyjne naświetlania promieniami UVA i UVB, fototerapię selektywną (SUP), a także fotochemioterapię, czyli naświetlania połączone z podawnaiem psolarenów (PUVA) lub psolarenów i retinoidów (re-PUVA).
Przeciwskazaniami do tego rodzaju terapii jest m.in. wrażliwość na promienie słoneczne (u niektórych chorych objawy łuszczycy mogą się nawet nasilić), podatność na raka skóry lub historia leczenia tego nowotwóru, ciąża oraz choroby układu krążenia.
4) Fotofereza łuszczycy
Fotoferaza to metoda stosowana przy ciężkich postaciach łuszczycy. Polega na odseparowaniu limfocytów i napromieniowaniu ich promieniamii UVA poza ustrojem, przy jednoczesnym zastosowaniu psolarenów.
Brzmi groźnie, prawda? Cóż mieliśmy nie podawać tego rodzaju naukowych definicji i jak do tej pory chyba się to udawało. Wybaczcie wyjątek. Najważniejsze, co warto wiedzieć o fotoferezie łuszczycy to fakt, że stosuje się ją w trudnych przypadkach choroby. O szczegóły warto zapytać lekarza.
4) Hormonoterapia łuszczycy
Leczenie łuszczycy hormonami ma stosunkowo długą historię. W ostatnich latach odchodzi się jednak od hormonoterapii. Jest ona w długim okresie mało skuteczna. Co więcej, może wywoływać poważne skutki uboczne.
Jeszcze do niedawna stosowano w terapiach rozmaite leki hormonalne, m.in. kortyzol, laticort, encorton itp. Obecnie za najbezpieczniejszy i przydatny w wielu przypadkach uznaje się laticort (krem) oraz leki opare na alclometasone (kortykosteroid).
|
