![]() |
|
|
Aktualności:![]() Łysienie od lat pozostaje jednym z najbardziej wstydliwych problemów zdrowotnych, wpływających w na samopoczucie i kondycję psychiczną pacjenta. Zapoznaj się z najnowszymi metodami diagnostyki i leczenia łysienia. |
![]()
Twoja wyszukiwarka
![]() |
AnoreksjaAnoreksja, inaczej jadłowstręt psychiczny, to jedno z najpopularniejszych zaburzeń psychicznych, jakie dotyka młode dziewczęta. Polega na ciągłym odchudzaniu się. Choć anoreksja jest szczególnie popularna wśród modelek, dążących do rozmiaru 32, to może dosięgnąć każdą nastolatkę, a czasami także kobiety dojrzałe lub mężczyzn. Przyczyny zachorowańGłówną przyczyną zachorowań jest wszechobecna moda na bardzo szczupłą sylwetkę. Sęk w tym, że kampanie propagujące zdrowe odchudzanie nie są rozpowszechniane na tak szeroką skalę, jak kampanie nakierowane po prostu na bycie szczupłym. A szczupłość otacza nas z każdej strony - szczupłe są oczywiście modelki, aktorki, piosenkarki, prezenterki telewizyjne, itd. W niektórych firmach na wielu stanowiskach wymaga się od pracowników np. sekretarek, asystentek zarządu - szczupłej figury. Wymóg ten zapisuje się nawet w ogłoszeniach. Nic więc dziwnego, że kobiety zaczynają robić wszystko, by dojść do wymarzonego 36. A gdy dojdą do 36, stwierdzają, że idealne będą, gdy zaczną nosić 34. Jednak gdy widzą się w lustrze w sukience w rozmiarze 34, stwierdzają, że są za grube i zaczynają dążyć do 32... Objawy anoreksjiAnorektyczki mają niskie poczucie własnej wartości, zaburzone postrzeganie obrazu własnego ciała i są wiecznie niezadowolone ze swojego wyglądu. Nie mówią prawdy o ilości zjadanych posiłków, ich ulubionym tematem rozmów jest odchudzanie, są bardzo aktywne fizycznie. Zwykle ważą poniżej 45 kilogramów. Przy zaawansowanym stadium choroby dochodzi u nich do depresji, obrzęku stóp i dłoni, zasłabnięć, zatrzymania miesiączek, wypadania włosów, anemii i w końcu krańcowego wycieńczenia organizmu, z którym związane jest ryzyko utraty życia. Rodzaje anoreksjiWyróżnia się dwa rodzaje anoreksji. Pierwszy to tzw. typ bulimiczny - chora je bardzo mało, ale zdarza się, że ma napady głodu, po których wywołuje torsje i zażywa środki przeczyszczające. Drugi to tzw. typ restrykcyjny - anorektyczka je bardzo mało i raz na jakiś czas zażywa środki przyspieszające przemianę materii. Leczenie anoreksjiLeczenie anoreksji najczęściej wymaga hospitalizacji na oddziałach psychiatrycznych. Chora musi chcieć wyjść z anoreksji oraz współpracować z prowadzącymi ją lekarzami i terapeutami. Bardzo ważne jest wsparcie od bliskich i zapewnienie z ich strony o akceptacji, aczkolwiek często w początkowej fazie leczenia chora jest izolowana od rodziny. W czasie terapii anorektyczka uczy się postrzegać siebie we właściwy sposób i poznaje prawidłowe sposoby odżywiania. Źródło: http://eanoreksja.pl |
afty AIDS/HIV alergia Alzheimer ameboza anemia angina anoreksja arytmia astma astygmatyzm atopowe zapalenie skóry autyzm bezsenność białaczka biegunka borelioza botulizm bulimia cellulit chlamydioza chłoniak choroby wątroby chondromalacja rzepki cytomegalia czerwonka czyrak dalekowzroczność depresja dna moczanowa dżuma epilepsja (padaczka) gruźlica grypa grzybica Hashimoto hemoroidy kamica nerkowa kleszczowe zapalenie mózgu kurzajki łupież łuszczyca miażdżyca mononukleoza nadmierna potliwość nowotwory odma płucna opryszczka ospa wietrzna osteoporoza Parkinson półpasiec przerost prostaty pylica refluks żołądkowo-przełykowy reumatyzm rozedma płuc stwardnienie rozsiane świerzb toksoplazmoza trądzik młodzieńczy zapalenie pęcherza zawał serca żylaki POLECANE STRONY: ![]() ![]() ![]() ![]() |
Treści zawarte w serwisie www.poradnik-pacjenta.pl mają charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny. W żadnym wypadku nie mogą być traktowane jako porady medyczne lub wskazówki prowadzące do leczenia na własną rękę bez konsultacji lekarskiej. Redakcja serwisu nie bierze odpowiedzialności za niewłaściwe i niezgodne z przeznaczeniem wykorzystanie zawartych tu materiałów. Misją naszego serwisu jest propagowanie świadomego podejścia do leczenia, zawsze przebiegającego pod ścisłą kontrolą lekarza. |